O escultor cambadés Francisco Asorey será o homenaxeado no Día das Artes Galegas 2024

A Real Academia Galega de Belas Artes (Ragba) decidiu homenaxear ao longo de 2024 e, en especial, no Día das Artes Galegas do 1 de abril ao escultor cambadés Francisco Asorey.

Nun comunicado remitido aos medios este luns, a institución explica que a decisión foi adoptada nunha reunión celebrada o pasado sábado e após a pertinente votación.

O presidente da Ragba, Manuel Quintana Martelo, destacou que Asorey é un deses personaxes da arte que debía ser homenaxeado na efeméride das artes galegas.

"Falar de Francisco Asorey, vinculado á Ragba e á Real Academia de Belas Artes de San Fernando, é falar da escultura galega por antonomasia. É a significación da escultura galega contemporánea, un escultor imprescindible e un dos grandes artistas galegos do século pasado", destaca o presidente.

Nacido en Fefiñáns, Francisco Asorey (Cambados, 1889 - Santiago, 1961) está considerado un da renovadores da arte galego e unha das figuras máis relevantes da renovación da arte escultórica española do século XX.

Estudou no colexio Salesianos en Sarrià (Barcelona) e despois foi profesor de debuxo na escola que tiña en Barakaldo (Bizkaia) e despois foi profesor de debuxo na escola que tiñan en Barakaldo. Despois viviu uns anos en Madrid, onde entrou en contacto co ambiente artístico en Madrid, onde entrou en contacto co ambiente artístico da capital, que non lle agradou moito. Alí coñeceu e fixo moita amizade co pintor Julio Romeu de Torres e empezou os seus primeiros traballos artísticos de relevancia.

En 1918 gana por oposición a praza de escultor anatómico da facultade de Medicamento de Santiago de Compostela, cidade á que se traslada definitivamente a vivir. Alí casa con Jesusa Ferreiro na década de 1920 e monta un taller de escultura na rúa Caramoniña (xunto ao convento de San Domingos de Bonaval).

Deste taller saen as obras en madeira policromada tituladas 'Picariña', 'Naiciña', 'O Tesouro', 'Ofrenda a San Ramón', 'A Santa' e 'San Francisco' (1ª Medalla da Exposición Nacional de Belas Artes de Madrid).

Na década de 1930 traslada o taller a Santa Clara por necesidades de espazo. Neste lugar creou os grandes monumentos 'Loriga', 'Curros Enríquez' e 'Virxe de Tanxil', entre outros.

A represión da guerra civil lévalle a moitos dos seus amigos, como Camilo Díaz Baliño, e vive eses anos nun plano discreto. Adáptase á nova situación e segue traballando, facendo en moitos casos obras para as autoridades franquistas co vocubulario propagandístico que se lle esixe, pero tamén afronta encargos de gran calidade, como a 'Piedade' para o Panteón do Centro Gallego de Buenos Aires, o monumento ao Pradre Feijóo no Mosteiro de Samos, o monumento a Ramón Aller en Lalín ou a magnífica talla en madeira do Cristo da igrexa de Santa María de Moiá, en Barcelona.

Foi proposto como académico numerario da Read Academia Galga de Belas Artes por José Baldomir Rodríguez, Narciso Correal e Freyre de Andrade e Eladio Rodríguez González, nomeado por unanimidade o 23 de abril de 1944 e tomou posesión o 9 de novembro de 1947 na sede da Academia. En 1957 foi nomeado académico de honra da Real Academia Galega.

O Día das Artes Galegas foi creado pola RAGBA en 2015, celebrando ao Mestre Mateo, quen nesa data do 1 de abril de 1188 dirixiu a colocación dos linteles do Pórtico dá Gloria na Catedral de Santiago. Por iso é polo que o propio Mestre Mateo fose a primeira personalidade en ser distinguida na primeira edición da emeférice.