Hai un vilagarcián ata na lúa

HOXE VOUVOS FALAR DE FÚTBOL. Tranquilos, non toleei nin se me dou por afiliarme a ningún equipo da comarca. Tampouco deixei “Velvet” por ver un dos trescentos partidos que botan todos os días na televisión. O conto vén porque o meu neto, o que é do Arosa, chejou o outro día todo alicaído da Lomba. Seica xojaba o equipo contra o Ponferradina e que lles meteron unha malleira criminal. Eu xa lle dijo sempre o que rosmaba o meu Benitiño, que no fútbol non hai rival pequeño. O conto que vos quería contar non é ese... resulta que o médico que viña co equipo de fóra era de Carril, un tal Ricardo Vélez, moi bo mozo el. Tan bo mozo e tan bo profesional que atendeu alí a un rapaz que caeu no campo e que tivo que ser atendido de urxencia. Nesas cousas si que non hai rival! E oes, o Arosa xa janará... eu sei daljún amijo do meu neto que ten apostado xa dende hai semanas e escrito nun papel con firma e todo que esta temporada vai, que esta temporada xoja a lija de ascenso. Eu de fútbol non son moito, pero de tanto escoitar ao meu neto xa me sei as lerias todas!