Unha nova voz na literatura fantástica galega chega dende A Pobra do Caramiñal cunha saga composta por “novelas cortiñas de lectura moi áxil” que buscan atrapar ao lector dende a primeira páxina. José Ramón Fernández Pérez é o creador de ‘Crónicas del Pacto’, unha serie literaria que busca a acollida dos amantes da fantasía. Esta saga tamén tivo que facer fronte ao reto de abrirse paso no pequeno mercado literario independente, onde moitos autores loitan por atopar un oco nas editoriais. Nesta entrevista, José Ramón cóntanos como naceu a historia, o desafío da autopublicación e os seus plans de futuro, que inclúen novas entregas, a tradución ao galego e mesmo unha precuela.
Os primeiros libros escribinos hai un par de aniños, pero non me decidín a publicalos ata agora. A historia naceu cando estaba a estudar na ESO, a raíz dun certame literario na asignatura de galego para subir nota. Vironme potencial e, a partir de aí, comecei a desenvolver o personaxe. Co tempo decidín darlle un pouco de bola á historia e desenrolar un pouquiño máis, ademais despóis foi a miña muller a que me animou moito a facelo.
Son moi fan da saga de Harry Potter, de feito para min Rowling é un referente. Tanto é así que lle fago un pequeno cameo á saga de Harry Potter na terceira entrega.
Decidín autopublicar porque estiven falando con varias editoriais, pero non recibín resposta. Entón xurdiu a idea de intentar publicalo en Amazon, a ver que pasaba. Non tes que pasar un filtro moi complicado, pero o maior problema agora é o márketing e darse a coñecer, é o maior hándicap que lle vexo. Hai moito oportunista que, primeiro, amosa interese polo libro e despois ofrece axuda a cambio de cartos, con cantidades dificilmente asumibles.
Estou á espera de ver que acollida ten esta entrega para publicar a terceira, que xa a rematei polo Nadal. Agora estou rematando a cuarta e conto con tela lista despois do verán. Ademais, teño en mente traducilos ao galego se vexo que teñen unha acollida importante. Tamén pensei en facer unha precuela, afondando un pouco máis no que é o pacto e a historia do pasado.
Hai que animarse sempre. Cando alguén ten unha historia que contar, é necesario contala.
Gustaríame que a quen lle dea unha oportunidade aos libros lle guste, porque fixen isto con moita paixón. Para min sería un orgullo enorme que a xente os acollese coa mesma paixón coa que eu os escribín.