9º-16º
viernes | 25 abril | 2025
Óscar Díaz Otero ten 24 anos e diagnóstico de Asperger. Dende setembro está nas Ecobrigadas de Amigos
Como foi a túa infancia? Como viviches a etapa escolar?
Foi complicado. Houbo incomprensión por parte dos profesores e sufrín bulling por parte dos meus compañeiros. E queiras que non, o que se vive no colexio cámbiate un pouco, pero saes adiante. O apoio da miña familia foi constante.
Acórdaste de cando fuches diagnosticado? Como foi o proceso?
(Fala Rodrigo, pai de Óscar) De pequeno, cuns cinco aniños, había comportamentos na casa que non nos coincidían coas reaccións que entraban dentro do normal. E coincidiu que dende o colexio enviaron uns folletos informativos sobre o trastorno do espectro autista, e cando os lemos vimos que había patróns que se correspondían co que lle pasaba a Óscar. A partir dese momento empezamos a consultar, a informarnos. Por mediación dun cuñado meu que traballaba no Hospital Xeral faláronnos dun gabinete especializado en Pontevedra. Alí fixéronlle unhas probas e confirmáronnos que tiña TEA, en concreto síndrome de Asperger. Comezou a recibir terapia alí, e despois pasou por outros dous gabinetes máis, o que unido ao traballo na casa, permitiu que se fora normalizando. Ademais, a el contámoslle o que pasaba dende o primeiro momento, para darlle respostas.
Ás veces, temos a visión que nos da o cine. Pero como é realmente o día a día dunha persoa con Asperger?
Pois o día a día é como o de calquera outra persoa, pero convivindo con certas particularidades. Por exemplo, non soportamos os sons moi fortes. Eu acórdome que de pequeno poñíame moi nervioso con ruídos como os dos petardos ou dos lumes artificiais, e algo que notei na adolescencia era que cando gritaba algún profesor eu reaccionaba peor que os meus compañeiros. Tamén nos costa socializar, é un dos maiores retos que vivimos.
Traballaches nalgún sitio? E que tal foi? Notaches se no ambiente laboral che trataban de diferente maneira?
Fixera prácticas de xardinaría no Concello de Moaña, e cos compañeiros ben, foron moi empáticos. Tamén estiven nun centro de lavado de coches, e si que notaba que o trato era máis estereotipado e paternalista, e iso é porque aínda hai moito descoñecemento en pleno século XXI sobre que é o TEA.
Que pensas que deberiamos modificar como sociedade?
Creo que todos deberiamos molestarnos en coñecernos e poñernos no lugar dos demais, porque é moi fácil prexulgar sen ter información. Cada persoa é única.
Como comezou a túa relación con Amicos? Quen contactou con quen?
Ao rematar o graduado escolar púxenme a enviar currículos, pero sen éxito porque ou me daban largas ou rexeitaban a contratación. Entón meu pai descubriu a asociación nun foro, chamou por teléfono para informarse, e aí empezou todo. Comecei nas Ecobrigadas no mes de setembro.
Cales son os teus obxectivos laborais?
Quero ser como calquera outra persoa. Ter un traballo, sentirme realizado e ser autónomo, e para iso é moi importante a independencia económica. Isto lévame a ser moi autoesixente, e a xardinería gústame especialmente, polo que tamén me fai sentir pleno.
Que fas nas Ecobrigadas? Gústache o que fas?
Dende pequeno gústame moito estar en contacto coa natureza. O que máis me gusta é, sen dúbida, manexar a rozadora. Por outra banda, eu teño un pouco de torpeza motora, polo que non adoito realizar tarefas que impliquen estar en zonas altas, porque gardar ben o equilibrio é complicado. Rozamos e facemos alcorques, que son buracos que se fan ao pé das árbores para controlar a auga dos regadíos. Tamén realizamos mantemento de fincas, eliminación das especies invasoras, e queimas controladas de rastrollos.
E un pouco da súa experiencia co equipo de orientación laboral de Amicos. En que te axudan, como te orientan, que cousas descubriches co seu apoio...
Pois o equipo adáptase moi ben ás necesidades especiais de todo o abanico de persoas que estamos en contacto con eles. O que buscan é principalmente que teñamos máis autonomía y axudarnos a buscar opcións de futuro.
Miguel Beiro, responsable da área de Alianzas con Persoas e Empresas | “En Amicos temos un servizo integral de búsqueda de emprego” |
Como é o proceso da busca de emprego dunha persoa cunha dispacidade, como pode ser o espectro autista/asperger?
Dende Amicos cales son os puntos nos que incidides e as pautas que seguides para estos programas de emprego como son os equipos das Ecobrigadas?
Qué desafíos teñen as persoas con TEA para desempeñar as funcións diarias que se requiren nun
E unha vez rematan estos programas?
Que apoios ofrece Amicos en todo o proceso da busca de emprego (orientación laboral, preparación entrevistas, ferramentas...)?
As persoas con autismo sofren unha fenda laboral grande, dende Amicos traballades tamén coas |
